Op zijn 29e deed hij zijn eerste tentoonstelling in 1911, en trad in zijn beroep voortdurend op de voorgrond met opdrachten voor theater en ballet kostuums, en voor haute couture modeïllustraties uit die tijd.
De volgende 20 jaar leidde hij een groep leden van de Ecole Des Beaux Arts die door Vogue de bijnaam "Knights of the Bracelet" kreeg, vanwege hun mode gerichte en flamboyante manier van kleden.
In deze groep zaten o.a. Bernard Boutet de Monvel, Pierre Brissaud, Paul Iribe, Georges Lepape en Charles Martin.
Hij ontwierp in samenwerking met Erté costuums voor de Folies Bergères, le Casino de Paris, en vooral voor het "Ballet Russes", waarvoor hij ook decorontwerper was.
Een van zijn specialiteiten was de zogeheten "Pochoir" techniek, waarbij een sjabloon wordt gebruikt die door de kunstenaar met de hand word ingekleurd met behulp van waterverf of gouache. Hierin verwerkte hij een serie van scènes uit de Ballet Russes , met als dansers Vaslav Nijinsky en Tamara Karsavina in 1913-1914.
Deze techniek was vooral in de vroege helft van de 20e eeuw in gebruik, en werd bijvoorbeeld ook veelvuldig toegepast door Kees van Dongen.
