Hij nam lessen in tekenen en modellenleer bij henry Bergé en studeerde aan de
Ecole des Beaux-Arts te Nancy, vanaf 1904 te Parijs.
In 1913 kocht hij met Ernest een glasfabriekje in Epinay-sur-Seine, waar zij hoofdzakelijk elektrische lampbollen produceerden, die door het uitbreken van de 1e wereldoorlog in 1914 moest sluiten.
Na de demobilisatie heropenden zij de fabriek onder de naam Societé Anonyme de Verreries Schneider, waar zij volgens de toen nog heersende smaak vazen in Art Nouveau stijl produceerden, vooral vazen met florale- en diermotieven in cameo techniek. Toen na een brand in 1918 bij Gallé veel personeel naar de fabriek kwam om voor Gallé de productie voort te zetten, profiteerde Charles hiervan om zich hoogstaande glastechnieken als marqueterie sur verre eigen te maken.
Naast de zeer goed verkochte vazen gedecoreerd met glaspoeders (Jades), werd er ook een serie vazen geproduceerd onder de naam Le Verre Français die bestond uit geëtst en gekleurd glas met meest gestileerde decoraties uit de flora en fauna.
Zeer gewild en kostbaar zijn de vaasjes uit de Bijoux serie, meest kleine vaasjes en parfumflesjes gemaakt in zogeheten Chalumeau techniek. (Voor de lamp geblazen).
Uitgevoerd in prachtige kleuren en vaak gedecoreerd met op- en/of ingesmolten glasfragmenten.
